Ήρτα να σε ποσιεραιτήσω
Εν τω μόνο πράμα που μισώ
Να φεύκω τζαι να αφήνω πίσω
Πλάσματα που αξίζουν τζαι χρυσό
Τα μάθκια σου γεμάτα κλάμα
Μα εν τα είδα αν εστάξαν
Τζαι εσκέφτουμουν τούντο πράμα
‘Ωσπου τζ οι κόκορες εκράξαν
Έτσι εν η ζωή μας μια ζεστό τζαι μιαν το κρύο
Ανάθεμαν την ώρα που εγύρισα να φύω
Εν τω μόνο πράμα που μισώ
Να φεύκω τζαι να αφήνω πίσω
Πλάσματα που αξίζουν τζαι χρυσό
Τα μάθκια σου γεμάτα κλάμα
Μα εν τα είδα αν εστάξαν
Τζαι εσκέφτουμουν τούντο πράμα
‘Ωσπου τζ οι κόκορες εκράξαν
Έτσι εν η ζωή μας μια ζεστό τζαι μιαν το κρύο
Ανάθεμαν την ώρα που εγύρισα να φύω
Εκείνη την ώρα ανάθεμα...
ReplyDeleteΓιατί έπρεπε να φύγεις;!
(νομίζω πως όταν γράφεις στα κυπριακά χρειάζομαι μετάφραση μερικές φορές! :P !!! Αλλά μ'αρέσουν! )
πολυ ωραιο μπράβο
ReplyDeletebravo pola oreo!fkalei mia krimeni euais8isia!
ReplyDeleteευχαριστώ!!
ReplyDeletesweet truth συγνώμη αλλά κάποτε γ΄ραφω όπως έρχονται στο μυαλό. αλλά νομίζω ήταν ευκολοδιάβαστο
αυτή έφυγε και εγώ πήγα να αποχαιρετήσω