Το φεγγάρι προσπάθησε το σύννεφο να κρύψει
Να μείνουν όλα σκοτεινά αλλά
Το φεγγάρι κατάφερε τη νύχτα να την νίψει
Και το σκότος σε άλλους να πουλά
Το έβλεπα εκεί ψηλά με πρόσωπο να μοιάζει
Με χαμόγελο και μαύρα μάτια
Και σαν νυχτερινός φίλος εμένα να φωνάζει
Να βρω τα δικά μου τα παλάτια
Έβαλα σε σκέψη για πρώτη μου φορά τα λόγια
Του άστρου που έλεγε με πείσμα
Να βάλω φίλους, γονιούς πάνω από λαμόγια
Αυτοί είναι της ζωής το χρίσμα
Ευθύς το σύννεφο έφυγε από μπροστά μου
Να αναλάμψει το φως το άφησε
Και κατάφερα να νιώσω την καρδιά μου
Το φεγγάρι καθρέφτης έγινε και δάκρυσε
Το φεγγάρι κατάφερε τη νύχτα να την νίψει
Και το σκότος σε άλλους να πουλά
Το έβλεπα εκεί ψηλά με πρόσωπο να μοιάζει
Με χαμόγελο και μαύρα μάτια
Και σαν νυχτερινός φίλος εμένα να φωνάζει
Να βρω τα δικά μου τα παλάτια
Έβαλα σε σκέψη για πρώτη μου φορά τα λόγια
Του άστρου που έλεγε με πείσμα
Να βάλω φίλους, γονιούς πάνω από λαμόγια
Αυτοί είναι της ζωής το χρίσμα
Ευθύς το σύννεφο έφυγε από μπροστά μου
Να αναλάμψει το φως το άφησε
Και κατάφερα να νιώσω την καρδιά μου
Το φεγγάρι καθρέφτης έγινε και δάκρυσε
Πολύ όμορφο!!!!!
ReplyDeleteΕίναι σιγουρα υπέροχο όταν τα σύννεφα καθαρίζουν και βλέπεις πια καθαρά και νιώθεις πιο δυνατά...
wowoooo!!!!
ReplyDelete"Ευθύς το σύννεφο έφυγε από μπροστά μου
Να αναλάμψει το φως το άφησε
Και κατάφερα να νιώσω την καρδιά μου
Το φεγγάρι καθρέφτης έγινε και δάκρυσε"...telio!!!
Έshεις πολλήν ευαισθησία μέσα σου φίλε μου
ReplyDeleteSas eyxaristo kai tous 3 gia ta kala sxolia.
ReplyDeleteAn me e3eres invictus itan na laleis oti en oula sto villo mou opos laloun oulloi. Alla sto blog exo mian euaisthisia nomizo.
Aspromavro
τόσο όμορφο!!και καθόλου ασπρόμαυρο!
ReplyDeleteκαλό μήνα!
τι ωραίο! και συμμετρικό
ReplyDelete